ZAMANIMIZ-KOMŞULUK VE MEMLEKETİM        "Komşusu aç iken tok gezen bizden değildir" "Komşu komşunun külüne muhtaçtır" cümlelerinin dilimizden düşmediği,komşuluğa ezelinde beri değer veren bir milletin mensuplarıyız.Milli ve manevi değerlerimizin öne çıkardığı komşuluk ilişkileri,yoğun iş temposu,bozulan insani ilişkiler,kozmopolit yapı,içinde neredeyse bir köyü barındıran yüksek ve çok bloklu yerleşimlerin olduğu sitelerin çoğalması gibi nedenlerle,özellikle de metropollerde iyice dejenere olmuş,bozulmuş durumda.                           Komşusunun varlığını,gelen bir ambulans veya cenaze arabasıyla öğrenen bir toplum haline geldik ya da getirildik.Kimsenin birbirinden haberi yok maalesef.Ha, bu çok mu abes?Aslında bizim değer yargılarımıza göre abes.Ancak,büyükşehirlerde, nüfusun yapısını da gözönüne alırsak pek de yadırganacak birşey değil.Kapı komşunu tanımıyorsun.Herkes birbirine şüpheyle bakıyor.Haliyle bu sefer,bana dokunmasın da ne hali varsa görsün diyorsun.Bir de buna,çoğunlukla kiracı konumunda olunması, bina veya sokak sakinlerinin sürekli değişimi dolayısıyla yeterince tanışmaya fırsat bulunamadan sakinlerin değişmesi nedeniyle ilişkiler ilerletilememektedir.           Ama,memleketimiz böyle mi?Bırakın kapı komşusunu,bütün köy sakinlerinin birbirini tanıdığı,aradaki ufak-tefek kırgınlıkların haricinde herkesin birbiriyle selamlaştığı,görüştüğü bir yer.Öyle bir mekan ki,birinin düğünü olduğunda,doğal olarak bütün köy halkının o düğüne davetli olduğu ve çoğunluğun katıldığı,yardım için birbiriyle yarıştığı;cenazesinde herkesin birbirinin yasını tuttuğu bir yer.Hayal gibi ama gerçek.Benim köyüm burası.           Dışarıdan yabancı birinin köy sınırları içine girdiğinde ki bu nokta çukurbaşıdır, mutlak birinin bu yabancıya yaklaşıp,kime geldiğini,burada ne aradığını,kimlerden olduğunu sorduğu;gideceği yeri öğrendikten sonra da,yanına verdiği bir çocuk refakatinde,gideceği yere kadar ona rehberlik edilen bir yer.           Milletin birbirini doğradığı,spor değil sanki savaş gibi takip edilen derbi maçlarda dahi taraflar,köyün kahvehanesinde biraraya gelip,birbirlerini iğneleyerek,birbirlerine takılarak işin tadını çıkartıyor.           Bağ-bahçe çalışmalarında imece usulünün,güzelliğinin devam ettiği bir yer.           İnsanlarının paylaşmaktan haz aldığı,yardımlaşmayı seven bir topluluk. Müslüman - Türk toplumunun idealine yakın hali bence.İstisnalar yok mu bu toplum içinde.Tabii ki var.Hep mi mükemmel?Tabii ki değil.Dedikodusu,dalaveresi hiç mi yok. Tabii var.Yalnız,istisnalar kaideyi bozmaz.Genel yapı itibariyle ben seviyorum köyümü ve köylümü.Her türlü entrikasına rağmen.           Ve mensubu olduğum için de gurur duyuyorum.Özellikle yozlaşan günümüz dünyasında,birçok güzellikleri içinde barındırıyor.Bütün dedikodularına,entrikalarına rağmen içine girdiğimde huzur duyuyor,mutlu oluyorum.Allah bozmasın,bizleri de mahrum bırakmasın.           Selam ve muhabbetle...