CENNET BAHÇELERİM
Gökten inciler düşer dört mevsim,
Coşturur cennet bahçelerini.
Kimine göre bereket,
Kimine göre özlem.

Her yaz mevsimi hasretle beklenir,
Bahçeler açar kollarını.
''Hani, nerdesiniz?'' der,
İçi özlemle yanan gurbet kuşlarına.

Beklenen zaman gelir,
Beklenen kuşlar gelir dört bir yandan.
Türküler söyler kuşlar,
Cennete kavuşmanın verdiği sarhoşlukla.

Küçük serçeler sarar dört bir yanı,
Şenlendirir bütün köyü.
Büyüklerin gözleri buğulanır, başlarlar
Aaah bir zamanlar bizde...